Weimaraner Langhaar
Mariù, Hobo, Arco, Casper & Ilya
www.weimaraner-langhaar.be
He's your friend, your partner, your defender, your dog.
You are his life, his love, his leader.
He will be yours, faithfull and true, to the last beat of his heart.
You owe it to him to be worthy of such devotion !
Weimaraner Langhaar Gallerij
Mariù - Hobo - Casper - Ilya - Arco
Weimaraner Langhaar tv
Winter's Graceful Mariù °26/05/2013
Onze kleinste telg, onze zotte doos, ons Yuttemie, ons ratje, onzen draak, ons spook, ons mutsemie met haar eigen liedje... Welke weim kan dàt zeggen...... Wel, Mariù kan dat !
Ze kreeg haar Italiaanse naam, omdat ze het grootste deel van haar leven in Italië zal doorbrengen en omdat het ook nog origineel mocht klinken, kozen we voor Mariù. Zoals in het gelijknamige lied Parlami d'Amore Mariù, prachtig bezongen onder de Eifeltoren door de 3 tenoren. Het melodietje is meteen ook haar 'kom-hier-fluitje'.
Mariù is een dochter van Benthe of Elquinta's Forrest en van onze eigen knapperd Casparov van de Putterslamp. Geheel onverwacht kreeg Casper op 10-jarige leeftijd nog de kans om papa te worden van 10 prachtige pupjes. En zo kwam een bijna opgegeven droom om vader en dochter samen te zien opgroeien toch nog uit.
Na het afscheid nemen van Casper, houdt Mariù de herinnering aan hem levend. Hoewel haar kopje duidelijk dat van Benthe is, heeft ze toch een aantal heel duidelijke karaktertrekjes van haar vader geërfd.
Mariù is gewoonweg een zàlig hondje !
Somewhere over the Rainbow
niet meer bij ons, maar voor altijd in ons hart
Hobo of the Black Nature
23/06/2008 - 15/03/2018
Onze grote zwarte vriend, Boke-bo, 'onki-bo' die als grote sterke beer altijd klaar is voor een spelletje met Mariù, al haar grappen en grollen tolereert, maar haar eigenlijk niet kan missen.
Hobo's vader is de prachtige reu Explojer of the Black Nature, oftewel Pacco. En dat is er duidelijk aan te merken, Hobo is een forse kerel, hij lijkt wel groter en sterker dan de doorsnee Flatcoated Retriever. Smullen is dan ook één van zijn passies. Al vanuit het nest moest en zou hij als eerste bij de brokken zijn, en dat is nog niet zo veel veranderd.
Hobo wandelde tijdens de eerste twee levensjaren met z'n baasje mee vanuit z'n woonplaats in België, helemaal tot Zuid-Frankrijk. Wij geloven maar al te graag dat daardoor zijn fantastische karakter, ongedwongenheid en z'n altijd goed gehumeerd zijn een boost heeft gekregen. Toen Hobo vijf was, heeft hij jachtopleiding gevolgd, welke hij met z'n altijd aanwezige passie volbracht, én een mooi africhtingsdiploma in de wacht kon slepen.
Vandaag de dag is hij vooral het speelkameraadje en de steun en toeverlaat voor Mariù.
Casparov van de Putterslamp
12/07/2003 - 04/09/2015
4 september 2015
Tijdens de nacht van 15 augustus 2015 hoorden we gestommel. Casper was onrustig. We zijn onmiddellijk naar buiten gegaan met 'm, ons totaal niet bewust van wat er aan de hand was. Na een tijdje werd het me duidelijk dat er iets mis was met zijn coördinatie, hoewel hij heel helder en alert was, hij reageerde op alles wat we hem zeiden. Nog steeds heel erg opgewonden zijn we na een uurtje terug naar binnen gegaan en ben ik bij hem gaan liggen tot hij rustig werd.
's Ochtends was hij alert, had honger, wou gaan plassen, .... alles vrij normaal, met uitzondering dat hij toch wel wat wankel op z'n poten stond.
In de dagen/weken na die bewuste nacht, werd het ons meer en meer duidelijk dat hij een soort van 'aanval' had gekregen. Later zou blijken dat hij een een hersenbloeding heeft gehad.
Casper ging op een paar weken van een super levendige hond, die amper ouderdomsverschijnselen had, naar een oud mannetje dat z'n achterhand niet meer onder controle had.. Vooral z'n linkerachterpoot sleepte soms, daarna ook de linkervoorpoot. Wanneer hij rondstapte, liep hij overal tegenaan, draaide zich dan om en stapte door. Als ik hem riep, hoorde hij me, maar wist precies niet onmiddellijk waar dat geluid vandaan kwam. Wanneer hij recht voor me stond, kon hij exact zeggen waar ik was, en kwam hij naar me toe. Verder hoorde hij wel, kon hij zien en ruiken, maar het was wél duidelijk dat er iets in z'n hoofd gebeurd was.
Opstaan en stappen werd steeds moeilijker. De eerste dagen van september begon hij pas goed te sukkelen, kon niet meer aangeven wanneer hij moest gaan plassen, en dat gebeurde dan ook af en toe waar hij op dat moment lag. Als hij rondstapte, draaide hij na een tijdje in rondjes, die rondjes werden steeds kleiner... hij draaide zich dol tot hij neerviel en zichzelf wat rust gunde. En dat is dan het moment dat we beseften dat we hem aan 't verliezen waren. De beslissing die je niet wil nemen begon zich op te dringen.
Vrijdag 4 september was het zover, hij leek wel aan te geven dat het moment gekomen was. At 's ochtends z'n brokje op, dronk wat, maar plezier in 't leven leek hij niet meer te hebben. Ik heb me de ganse namiddag bij hem op de grond gezet, z'n kop op m'n schoot gelegd en zo is hij in slaap gevallen. Tot die avond de dierenarts arriveerde. Casper is op vrijdagavond 4 september in ons bijzijn rustig ingeslapen.
We hebben samen 12 schitterende jaren beleefd. Ik kan nog steeds niet vatten dat Casper, mijn allergrootste held, er niet meer is. Het gemis is immens.
Toch denken we, neen, we zijn er zeker van dat we deden wat we moesten doen. Gelukkig is zijn dochter Mariù bij ons, zijn er de andere nakomelingen van Casper, en de vele mooie herinneringen, die we onmetelijk zullen koesteren.
Knapperd, geef Arco & Ilya maar ne goeie knuf daar aan de overkant ................
Arco of Kyrandors Home
21/05/2001 - 17/12/2012
17 december 2012
Arco is ingeslapen.
Tot het allerlaatse moment was hij ontzettend dapper en bleef de absolute roedelleider.
Z'n lichaam was op, hij kon niet meer. Sinds de zomer kon hij niet meer stappen, maar bleef toch vastberaden aantonen wat hij wou. We wisten perfect wanneer hij diende uitgelaten te worden, wanneer hij honger had, wanneer hij wou drinken. Maar nu gaf hij aan dat het voor hem allemaal niet meer hoefde, gaf niets meer om eten, en vond dat hij genoeg strijd had geleverd.
Het gevreesde moment was gekomen voor onze grote kerel.
Arco is rustig ingeslapen in het bijzijn van Casper en z'n baasjes.
Hij moest sinds z'n vierde levensjaar verder op drie poten én met een 'gerepareerde' acherhand, maar deed dit fantastisch, hij zou voor velen een voorbeeld kunnen zijn !
Arco werd 11,5 en daar zijn we ontzettend trots op !
Rust nu maar jongen.........
Ginger vom Fuchsberg ~Ilya ~
08/02/2010 - 01/06/2012
1 juni 2012
Ilya is niet meer...............
Haar enthousiasme is haar fataal geworden.
Bij thuiskomst van haar baasje is ze tussen de wielen van de auto belandt.
Ze heeft het niet gehaald.
Ons meisje heeft gelukkig geen pijn gehad.
Veel te vroeg moesten we afscheid nemen, we hadden nog zoveel plannen samen.
Half juni zouden we naar Frankrijk vertrekken om samen het eerste deel van de GR10 te wandelen, daarna zouden we Engeland, Ierland & Schotland bewandelen, om dan terug te zijn tegen de start van het jachtseizoen. Dan zou ze samen met Casper het échte werk leren.
Het heeft niet mogen zijn.
Ilya is in m'n armen gestorven.
Slaap zacht miezemuis
